درمان ابله مرغان: درمان اختصاصی برای آبله پرندگان وجود ندارد؛ ولی ایجاد شرایط مناسب محیطی از نظر دما، تهویه و جدا کردن طیور مبتلا می تواند از انتشار این بیماری تا حدودی جلوگیری کند. در شکل جلدی باید محل جراحات با گلیسیرین یده ضد عفونی شود و برای جلوگیری از آلودگی های ثانویه آنتی بیوتیک ها مفید واقع می شوند. تجویز ویتامین ها، به خصوص ویتامین A، به ترمیم بافت های جراحت دیده کمک می کند. در گله هایی که این بیماری تازه شیوع پیدا کرده باشد، جداسازی مبتلایان و واکسیناسیون پرندگان غیرآلوده به همراه اقدامات مناسب بهداشتی می تواند سیر پیشرفت بیماری را متوقف سازد. استفاده از آنتی بیوتیک های وسیع الطیف عمومی در کنترل عفونت های ثانویه نقش دارد. به دلیل وجود ضایعات در دهان استفاده از اوماج دان با مولتی ویتامین مفید است. اسپری حشره کش برای کنترل جوندگان و حشرات و کاهش احتمال انتقال بیماری به پرندگان سالم توصیه می شود.
